Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

ο φίλος είναι αναγκαιότερος ακόμα και από τη φωτιά και το νερό







Το ρητό που αναφέρεται στο τίτλο ανηκει στις αρχαίες ελληνικές παροιμίες (πυρός και ύδατος φίλος αναγκαιότερος) και όπως καταλάβατε σε αυτό το δημοσίευμα , θα αναπτύξω τις απόψεις μου σχετικά με την φιλία. Πόσο αναγκαία είναι; Γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί χωρίς αυτή; Τι ακριβώς είναι; Και πότε είναι ανύπαρκτη ή ανέφικτη;
Στο τελευταίο ερώτημα θα απαντήσω σε επομενό μου ποστ, καθώς εδώ θέλω να σας προετοιμάσω ψυχολογικά και να σας προϊδεάσω για το τι επέρχεται
Καταρχάς φιλία δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά μια ψυχή που κατοικεί σε δύο διαφορετικά σώματα ( Τέλης)
Διαβάζουμε που και που αρχαία ελληνική γραμματεία , γαμώ το υπουργείο απαιδείας.....
Η φιλία ειναι τοσο αναγκαία στον άνθρωπο, όσο αναγκαία ειναι και η διαιώνιση του είδους. 
(πρόκειται για δυο διαφορετικά πράγματα, υποχρεωτικά στον άνθρωπο)

Αν άλλωστε δεν ήταν αναγκαία η φιλία, σίγουρα ο άνθρωπος δεν θα ζούσε σε πολεις, αλλά σε ζουγκλα και σπηλιές ακόμα.
Τον φίλο σου τον ορίζεις ανάλογα με τον χαρακτήρα του. Και κοιτάς όταν τον έχεις να ταιριάζεται έστω και σε ένα πράγμα. Δύσκολα θα γίνεις φίλο με κάποιον που αρέσκεται στο να ληστεύει τράπεζες , ενώ εσύ εισαι με το κεφάλαιο.

Με κάποιον γίνεσαι φίλο είτε επειδή είστε μαζι στο ίδιο σχολείο ( γνωρίζει ο ένας σας καλύτερα τον άλλον) είτε επειδή ακούτε  την ίδια μουσική είτε παίζετε μαζί μπάλα είτε επειδή ξέρετε τέλοσπαντων πως έχετε να κάνετε με ένα άνθρωπο που σας καταλαβαίνει. Γενικός κανόνας.

Ο πραγματικός ο φίλος δεν αποσκοπεί σε κάποιο κέρδος, αλλά μόνο στην πραγματική αγάπη και ενδιαφέρον από τον εταιρό του.
Προσωπικά εγώ έχω τους φίλους μου, τις παρέες  μου τελοσπάντων και περνάω τζάμι.

Πίνουμε μπύρες, βλέπουμε Champions league, μιλάμε για γκόμενες και smack down, αλλά πάνω απ' όλα ενδιαφερόμαστε ο ένας για τον άλλον. Και όχι απλά ενδιαφέρομαστε, καταργούμε το "εγώ" και επιβάλουμε το "εμείς"

Για να ξέρεις πότε μια φίλια θα διαρκήσει επ' άοριστον και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων , πρέπει να εξετάσεις στον φίλο σου τρία πράγματα:
1) να μην είναι πούστης
 
2) να μην ειναι ρουφιάνος

3) να μην είναι κομπλεξικός

Αν έχει κάποιο από αυτά τα ελλατώματα, τότε την γάμησες....
Θα σε προδώσει 100%
ΕΓΓΥΗΜΗΝΟ
Μην ακούς τις μαλακίες που λένε,  να δέχεσαι τον φίλο με τα ελλατωματά του.
Αυτα είναι πούτσες κατσαρές
Σόρυ, τρίχες , ήθελα να γράψω
Ένας πραγματικός φίλος δεν έχει ποτέ ψυχικά ελλατώματα.
Εννοώ, δηλαδή πως και να έχει δεν θα τα χρησιμοποιήσει ποτέ εις βάρος σου.
Και μετά από αυτά, θα ρθεί κάποιο 10χρον να με αντικρούσει λέγωντας με χαρακτηριστική παιδιάστικη φωνή " Δηλαδή αν κάνει κάποιος φίλος μας ένα λάθος δεν πρέπει να το συγχωρέσουμε; "
Αυτό το ερώτημα είναι με μία λέξη "απλά για τον πούτσο"!!!
Πρώτον όταν λέμε «λάθος» τι ακριβώς εννοούμε; Υπάρχουν διαφορές μεταξύ λαθών. Υπάρχει το λάθος "εξ αγνοίας" και το λάθος "κατα βούληση"

Το πρώτο  επιβάλλεται να συγχωρεθεί, το δεύτερο μόνο αν έχει μετανιώσει ο σφάλων πραγματικά και πάντα έχοντας υπόψιν σου, πως το "δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού".

Και δεύτερον, αν ο φίλος σου , σου ζητάει συγχώρεση και εσύ δεν του δίνεις άφεση αμαρτιών , τότε εσύ εισαι ο ελλατωματικός, κοινώς εσύ "είσαι για τον πούτσο".

Οπότε συμφωνούμε όλοι, πως τα παραπάνω είναι αλάθητα στοιχεία για να συσταθεί μια πραγματική φιλία.

Όσο για την ανύπαρκτη ή καλύτερα ανέφικτη φιλία, είναι η φιλία που όλοι μας μισήσαμε και ποτέ δεν αποκτήσαμε. ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΕΟ ΑΡΘΡΟ είπαμε...